rozpaść się w kawałki

См. также в других словарях:

• rozlecieć się — ndk VIIa, rozlecieć sięci się, rozlecieć sięciał się, rozlecieć sięcieli się rozlatywać się ndk VIIIa, rozlecieć siętuje się, rozlecieć siętywał się 1. «o dużej liczbie ptaków, owadów: polecieć w różne strony, lecąc rozproszyć się, rozsypać się w …   Słownik języka polskiego

• rozleźć się — dk XI, rozleźć sięlezie się, rozleźć sięlazł się, rozleźć sięleźli się, rozleźć sięlazłszy się rozłazić się ndk VIa, rozleźć sięłazi się, rozleźć sięził się, rozleźć sięłażą się, rozleźć sięłazili się 1. pot. «leząc rozpełznąć się, rozejść się… …   Słownik języka polskiego

• porozlatywać się — dk VIIIa, porozlatywać siętuje się, porozlatywać sięywał się 1. «o większej liczbie osób, zwierząt, ptaków: odlecieć, odbiec (kolejno) w różne strony; rozproszyć się, porozbiegać się» Dzieci porozlatywały się po boisku. 2. «o większej liczbie… …   Słownik języka polskiego

• rozpęknąć się — dk Vc, rozpęknąć sięnie się, rozpęknąć siępękł się a. rozpęknąć sięknął się, rozpęknąć siękła się, rozpęknąć siękłszy się rzad. rozpękać się ndk I, rozpęknąć sięka się, rozpęknąć sięają się, rozpęknąć sięał się «pękając rozpaść się, rozerwać się» …   Słownik języka polskiego

• rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… …   Słownik języka polskiego

• rozsypać — dk IX, rozsypaćpię, rozsypaćpiesz, rozsypaćsyp, rozsypaćał, rozsypaćany rozsypywać ndk VIIIa, rozsypaćpuję, rozsypaćpujesz, rozsypaćpuj, rozsypaćywał, rozsypaćywany 1. «sypiąc rozrzucić coś; rozproszyć coś na jakiejś przestrzeni; rozrzucić coś… …   Słownik języka polskiego

• rozwalić — dk VIa, rozwalićlę, rozwalićlisz, rozwalićwal, rozwalićlił, rozwalićlony rozwalać ndk I, rozwalićam, rozwalićasz, rozwalićają, rozwalićaj, rozwalićał, rozwalićany 1. pot. «waląc, uderzając zburzyć, zniszczyć, rozbić na kawałki, sprawić, że coś… …   Słownik języka polskiego

• rozkruszyć — dk VIb, rozkruszyćszę, rozkruszyćszysz, rozkruszyćkrusz, rozkruszyćszył, rozkruszyćszony rozkruszać ndk I, rozkruszyćam, rozkruszyćasz, rozkruszyćają, rozkruszyćaj, rozkruszyćał, rozkruszyćany «krusząc połamać na drobne kawałki, rozbić na drobne… …   Słownik języka polskiego

• rozpryskać — dk I, rozpryskaćam, rozpryskaćasz, rozpryskaćają, rozpryskaćaj, rozpryskaćał, rozpryskaćany rzad. rozprysnąć dk Va, rzad. Vc rozpryskaćnę, rozpryskaćpryśniesz, rozpryskaćpryśnij, rozpryskaćnął (rozpryskaćprysł), rozpryskaćnęła (rozpryskaćprysła) …   Słownik języka polskiego